8/6/2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

Τους πρώτους ομογενείς που ενίσχυσαν οικονομικά το ειδικό ταμείο για την ανέγερση του κτιρίου όπου θα στεγασθεί το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο τίμησε το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας, σε ειδική εκδήλωση που διοργανώθηκε τη Δευτέρα το βράδυ, παρουσία εκπροσώπων της κυβέρνησης, των διπλωματικών μας αρχών και ομογενειακών οργανώσεων.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για ομογενείς και οικογένειες ομογενών, οι οποίοι αναγνωρίζοντας τη μεγάλη σημασία που έχει για τον Ελληνισμό της Βικτώριας η δημιουργία του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου, δώρησαν ποσά από $50.000 και άνω έκαστος για την ανέγερση του νέου κτιρίου της Κοινότητας, με αποτέλεσμα σε πρώτο στάδιο να συγκεντρωθούν $1,3 εκ. Στόχος της Κοινότητας είναι να συγκεντρώσει πάνω από δύο εκατομμύρια δολλάρια από δωρεές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τη μεγαλύτερη δωρεά έκανε ο επιχειρηματίας κ. Κάγιας προσφέροντας το ποσό των $250.000 ενώ αντίστοιχο ποσό προσέφερε και η Beirut Hellenic Bank.

Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση της Βικτώριας έχει χορηγήσει ήδη $2 εκατομμύρια για τον ίδιο σκοπό.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, που διοργανώθηκε στο ελληνικό εστιατόριο "Philhellene", έγινε αναφορά στο πρόγραμμα ανέγερσης του νέου κτιρίου και απονεμήθηκαν από μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ειδικές τιμητικές πλακέτες στους ευεργέτες της Κοινότητας.

Ως αντιπρόσωπος της πολιτειακής κυβέρνησης της Βικτώριας απηύθυνε χαιρετισμό ο βουλευτής ο κ. Ντέβιντ Σάουθγουικ. Χαιρετισμό απηύθυνε εκ μέρους της Γενικής Προξένου της Ελλάδος στη Μελβούρνη κας Ελένης Λιανίδου, ο υπεύθυνος του Γραφείου Εκπαίδευσης κ. Χαράλαμπος Λαδόπουλος.

Μεταξύ των πρώτων δωρητών, που προσέφεραν από $50.000, είναι επίσης και οι ακόλουθοι: Νίκος Ανδριανάκος, Πίτερ Αδαμόπουλος, Λεωνίδας Αργυρόπουλος, Σάκης και Λίτσα Αθανασιάδης, Ιορδάνης Κοροσίδης, Στυλιανός Κουκουβιτάκης, Κον Μάντζης, Βασίλης Παπαστεργιάδης, Τόνυ Πeρές, Αναστάσιος Ρέβης, Νίκος Σικαβίτσας, Χάρρυ Σταμούλης, Χάρυ Τσαλικίδης, Αθανάσιος Τσουχαντάρης και Ντένης Ζαπαντής.

Ο πρόεδρος της Κοινότητας κ. Βασίλης Παπαστεργιάδης ευχαρίστησε τους δωρητές τονίζοντας ότι η χειρονομία τους αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Σημειώνεται ότι όλες οι δωρεές είναι αφορολόγητες.

Η κ. Παπαστεργιάδης ανέφερε στο χαιρετισμό του τα εξής:

«Στα Αγγλικά λέμε «no man is an island", δηλαδή «κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί».

Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την Κοινότητά μας και το Διοικητικό Συμβούλιο, διότι ό,τι έχουμε επιτύχει οφείλεται στo γεγονός ότι υπάρχει μια ομάδα που δουλεύει συλλογικά.

Στα Ελληνικά λέμε «βασίζομε στις πλάτες σου», «έχεις φαρδιές πλάτες»... Για εμάς στην Κοινότητα, εσείς είσαστε οι πλάτες μας. Πιστέψατε σε εμάς όταν πολλοί έλεγαν «όχι». Μας υποστηρίξατε όταν πολλοί μας μας κατηγορούσαν. Και τώρα βοηθάτε όχι μόνο με λόγια, αλλά και με πράξεις. Θα πρέπει να ξέρετε ότι και τα λόγια σας τότε μας βοήθησαν. Βοηθάτε επειδή όλοι σας πιστεύετε στον πολιτισμό μας, στην παράδοση και στη γλώσσα μας . Και σε ό,τι κάνουμε, σε ό,τι χτίζουμε χρειάζονται γερά θεμέλεια. Και τα θεμέλεια είσαστε εσείς.

Το Πολιτιστικό Κέντρο που θα δημιουργήσουμε πρόκειται να είναι ένα έργο πρότυπο, που θα αποτελεί φάρο της ομογένειας. Μας αξίζει να έχουμε κάτι που θα χαιρόμαστε για αυτό, αλλά και που επίσης η ευρύτερη κοινωνία θα αναγνωρίζει τη μεγάλη προσφορά του Ελληνισμού σε αυτή την πόλη , σε αυτή τη χώρα. Θέλουν δε θέλουν θα το βλέπουν το κτίριό μας όταν περπατούν στο κέντρο της πόλης, όταν θα διασκεδάζουν και θα οδηγούν στο κέντρο της Μελβούρνης.

Ο Συμβολισμός του Πολιτιστικού Κέντρου είναι σημαντικός. Τα σύμβολα χαρακτηρίζουν τα κύρια σημεία της ζωής, όπως ο γάμος, η βάφτιση, οι γιορτές, η αποφοίτηση από το πανεπιστήμιο. Ολα αυτά συμβολίζουν κάτι : Με το πολιτιστικό κέντρο θα έχουμε ένα σύμβολο που θα συνδέει το παλαιό με το καινούργιο. Αυτό που εννοούμε με το 'παλαιό' είναι η πολιτιστική μας κληρονομιά, η κουλτούρα μας, η ιστορία μας. Με το 'καινούργιο', εννοούμε τους νέους τρόπους επικοινωνίας που θα υπάρχουν στο νέο σύγχρονο κτίριο.

Με γεμίζει με χαρά και δύναμη όταν σας βλέπουμε και σας έχουμε κοντά μας. Και είσαστε κοντά μας επειδή ο καθένας από εσάς βοηθά στο να πραγματοποιηθεί αυτό το έργο.

Αν είχα ένα τάληρο κάθε φορά που άκουγα «μακάρι να είμασταν ενωμένοι σαν τους Εβραίους», ή «μακάρι οι Ελληνες να βοηθούσαν όπως βοηθάνε οι Εβραίοι την παροικίας τους», τότε θα ήμουνα σίγουρα πάμπλουτος.

Εύχομαι με αυτό το έργο, τα έργα του Αlphington Grammar και όλα τα έργα της παροικίας μας να λένε οι Εβραίοι «κοίτα τους Ελληνες, μακάρι να ήμασταν σαν αυτούς».

Και τώρα λοιπόν είμαστε σε αυτό το σημείο και πρέπει να αισθανόμαστε υπερήφανοι.»