Η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτωρίας (ΕΟΚΜΒ) δεν έπαιξε μόνο σημαντικό ρόλο στην παροχή θρησκευτικών υπηρεσιών στους πρώτους Ελληνες μετανάστες, αλλά συνέβαλε επίσης και στην εκπαίδευση των παιδιών στην ελληνική γλώσσα και πολιτισμό.

Αν και στα επίσημα αρχεία της Κοινότητας πριν από τη δεκαετία του 1920 δεν γίνεται κάποια αναφορά στην ίδρυση Σαββατιανού ή Απογευματινού σχολείου Ελληνικής Γλώσσας, ανεπίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η ελληνική γλώσσα διδάσκεται στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου από τη στιγμή που είχε ανεγερθεί το 1901.

Το πιο πιθανό είναι να γίνονταν ιδιωτικά μαθήματα ελληνικής γλώσσας στα παιδιά των Ελλήνων μεταναστών από τους ιερείς εκείνης της εποχής.

Η πρώτη γραπτή αναφορά για τη δημιουργία "Ελληνικού Σχολείου" υπάρχει στον πρώτο τόμο των πρακτικών της ΕΟΚΜΒ, από τη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου στις 3 Φεβρουαρίου του 1921. Κατά τη συνάντηση αυτή, το μέλος του Δ.Σ., ο κ. Αριστοτέλης Παπαλεξάνδρου, επισημαίνει ότι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που αντιμετωπίζει η οργάνωση ήταν η «δημιουργία ενός ελληνικού σχολείου". Στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου, στις 17 Φεβρουαρίου του 1921, ο κ. Αριστοτέλης Παπαλεξάνδρου υπογράμμισε και πάλι την ανάγκη για ένα ελληνικό σχολείο, που θα συσταθεί υπό την εποπτεία της Εκκλησίας σε μία από τις τρεις ελληνικές οργανώσεις που λειτουργούν εκείνη την εποχή, την ΕΟΚΜΒ, τον «Ορφέα» και τον «Οδυσσέα».

Η δημιουργία του ελληνικού σχολείου αποδείχθηκε πιο δύσκολη απ 'ότι αρχικά αναμένονταν. Στην ετήσια Γενική Συνέλευση της Κοινότητας στις  22 Φεβρουαρίου του 1922, ο Αρχιμανδρίτης Κασιμάτης έκανε πρόταση «να δημιουργηθεί και ανεγερθεί σχολείο για να καλλιεργήσει και να αγκαλιάσει το Ελληνικό ήθος» και τη δευτέρωσε ο κ. Μαρίνος Λεκατσάς. Σύμφωνα με την πρόταση «ένα διώροφο κτίριο πρόκειται να ανεγερθεί στο πίσω μέρος του Ιερού Ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, που θα στεγάσει το σχολείο και την κατοικία για τον Ιερέα». Τα σχέδια φαίνονταν καλά και στο τέλος της συνεδρίασης συγκεντρώθηκε το ποσό των 530 λιρών για την ανέγερση του σχολικού κτιρίου. Επίσης διορίστηκε μια τριμελής επιτροπή για τη δημιουργία ενός «Ελληνο-Αγγλικού Λυκείου» αποτελούμενη από τον κ. Μαρίνο Λεκατσά, τον κ. Νικηφόρο Λεκατσά και τον Αρχιμανδρίτη Κασσιμάτη. Δυστυχώς οι προσπάθειες αυτές απέτυχαν και λόγω των εσωτερικών διαφορών και τις εν εξελίξει δικαστικές διαμάχες που μάστιζαν τον οργανισμό, τα σχέδια για το «Ελληνο-Αγγλικό Λύκειο» αναβλήθηκαν. Το 1923 δημιουργήθηκε ένα ελληνικό σχολείο, αλλά διέκοψε τη λειτουργία του στα τέλη της επόμενης χρονιάς. Η ΕΟΚΜΒ ίδρυσε τελικά το δικό της Σαββατιανό σχολείο το 1929 υπό την εποπτεία ανεξάρτητης σχολικής επιτροπής και με διευθυντή τον Δημήτρη Μαυροειδή από την Καρλόβασι, Σάμου. Τη σχολείο λειτούργησε αρχικά στον 3ο όροφο του κτιρίου Clarke στην οδό Λόνστεϊλ. Το 1946, η τότε ηγεσία της Κοινότητας παρουσίασε σχέδιο το οποίο πρόβλεπε να μετατραπεί σε Εκπαιδευτικό και Πολιτιστικό Κέντρο το νέο «ακίνητο Illura” που είχε αγοράσει στη διεύθυνση 424 St Kilda Rd. Ωστόσο, για άλλη μια φορά, τα σχέδια δεν υλοποιήθηκαν και το ακίνητο Illoura πουλήθηκε το 1960.

Στο διάστημα αυτό το σχολείο μετακινήθηκε σε διάφορους άλλους χώρους στο κέντρο της Μελβούρνης και στις αρχές ’50 λειτουργούσε στη διεύθυνση 343 Bourke St.

Μέχρι το 1957 η ΕΟΚΜΒ ήταν ο μοναδικός οργανισμός που προσέφερε μαθήματα Ελληνικής γλώσσας στη Μελβούρνη. Με τη μεταπολεμική μετανάστευση η Ελληνική Κοινότητα επέκτεινε τα σχολεία  της σε όλα σχεδόν τα εσωτερικά προάστια της Μελβούρνης. Στις επόμενες τρεις δεκαετίες τα σχολεία της Κοινότητας είχαν κατά περιόδους πάνω από 2.000 μαθητές. Εκτιμάται ότι περισσότεροι από 60.000 μαθητές έχουν φοιτήσει στα Σαββατιανά και Απογευματινά σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας από τότε που ιδρύθηκαν.

Το 1989 ιδρύθηκε το Alphington Grammar από την ΕΟΚΜΒ. Είναι ένα μη-θρησκευτικό σχολείο που υιοθετεί την πολιτιστική πολυμορφία. Βρίσκεται στη διεύθυνση 18 Old Heidelberg Road, στο Alphington και λειτουργεί εδώ και 22 χρόνια από ένα Ανεξάρτητο Σχολικό Συμβούλιο. Φέτος το σχολείο θα έχει επιπλέον οκτώ νέες αίθουσες διδασκαλίας και μία αίθουσα πολλαπλών χρήσεων με χωρητικότητα που υπερβαίνει τα 800 άτομα.

Σήμερα η Ελληνική Κοινότητα παρέχει μαθήματα για την ελληνική γλώσσα μέσα από έξι βασικά σχολεία με περισσότερους από 900 μαθητές, με αποτέλεσμα να είναι ο μεγαλύτερος φορέας διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας στην Πολιτεία της Βικτώριας. Η πλειοψηφία των εγγεγραμμένων μαθητών είναι Ελληνοαυστραλοί της 3ης γενιάς κι ένα μεγάλο ποσοστό προέρχονται από μικτούς γάμους. Σήμερα, η ΕΟΚΜΒ απασχολεί πάνω από 60 καθηγητές και δασκάλους. Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, του πολιτισμού και της ιστορίας αποτελούν προτεραιότητα του Διοικητικού Συμβουλίου, βοηθώντας έτσι τις νέες γενιές των ατόμων ελληνικής καταγωγής να κατανοήσουν καλύτερα την κληρονομιά και τον πολιτισμό τους.